Yine bir savaş var / İbrahim Kızar

Savaş var yine, dünyanın gündeminde günlerdir. Bu şavaş başka bir savaş, coğrafyası değişik, tarafları değişik, savaşanları değişik, destekçileri değişik.

Hiç şüphe yok ki ölümler ve göçler, patlama sesleri ve yıkılan binalar, boşalan şehirler, yollara düşen kadın ve çocuklar savaşların değişmezlerindendir. Savaşın meydana geldiği yer neresi olursa olsun.

Taraflardan biri, burnundan kıl aldırmayan ve can çıkar huy çıkmaz sözünün doğruluğunu ispat eden, kaybetmiş olduğu nufüz alanını tekrar dan kazanmak isteyen bir ülke....Dün işgalcı idi bu gün de işgalcı. Bilenler iyi bilir, dün Afganistan ve Çeçenya da yapılan işgal ve katliamlar, Kırım'ın ilhakı, Suriye ve Libya'da yapılanlar. Dün yaptıklarına kimsenin sesi çıkmıyordu....

Gücüm var, maddi imkanlarım var, silahım var, petrol ve doğal gaz zenginiyim, dünya bana muhtaç, eski nufüz alanımı tekrardan kazanmak istiyorum ve bunu yapmak için elimden geleni yaparım diyor. Dün başka yerde  yaptıklarıma göz yumdunuz bu gün yine göz yumun diyor.

Yani gördük ki gücü olan dünyaya meydan okuyor. Güçlü olmak, güç toplamak için çabalamak icab etmektedir. Gören görsün.

Taraflardan diğeri iki kıtanın rüzgarını arkasına almış ve bu rüzgarın verdiği şişkinlik ile konuştukça konuşuyor. İki kıtadan gelen rüzgar ile, olduğundan güçlü  görünüyor. Devletin başı gerçek Mesleğinin hakkını veriyor gerçekten. Kendi toprağını savunduğu için haklı görünüyor. İki kıtadan gelen rüzgar ile moral üstünlüğü onda görünüyor. Kuyruğu dik tutma çabaları ne diyelim. Büyük oranda basın ve yayın bu taraftan yana. Bakalım akibet ne olacak.
Yani gördük ki, başka yerden gelen rüzgar ile tehlikeli sulara açılmamak gerektiği apaçık ortada olsa da, esen rüzgarların şişirdiği yelkenlerin, moral verdiği ve psikolojik üstünlük sağlamada etkin rol oynadığı ortadadır. Yeterli mi, bence yeterli değil peki önemli mi bu rüzgarlar bence önemli.

Bu savaşın da, af edersiniz, ahmakları var. Her savaşta olduğu gibi. Her iki cephe de de görürsünüz bunları, başkalarının yerine pisi pisine ölürler. Boşu boşuna insanların nefret oklarını üzerlerine çekerler. Hiç bir tarafa yaranamazlar işleri bittiğinde harcanmaları çok kolay olur. Boşyere ömürlerini heder ederler.

Birde şeytanları vardır bu savaşın, bunlar belli bir guruptur. Dünyanın neresinde bir savaş, bir fitne bir fesat çıksa muhakkak bu şeytanlar ya bizzat kendileri savaşın içindedir yada parmağı vardır. Bu şeytanlardan biri büyük biri de küçük şeytan diye adlandırılır. Yanlarına bazen bir kaç şeytancık daha ilave olur. Genelde işin büyüğü büyük şeyandadır. Kopardığı vaveyla, oynadığı oyunlar, çevirdiği dolaplar, yaptığı sihirbazlık oyunları ile savaş ateşini bir şekilde tutuşturur.

Evet bu son savaş görmek isteyenlere bir şeyler göstermeye yetermi bilmem. Aynel yakin gördük ki dünyanın bir kesimi savaşın çıktığı coğrafyaya göre, savaşın taraflarına göre, savaşın mağdurlarına göre tavır almaktadır.Gerektiğinde bütün imkanlarını seferber etmekte, savaşanlar silah yardımı yapmakta, savaşın mağdurlarına, savaştan kaçanlara kapılarını sonuna kadar açmaktadır. Bilenler biliyordu, aynel yakin de gördüler, görmek istemeyenler, başlarını kumdan çıkarmayanlar gördülermi  bilmem.

Savaş istemiyorum, savaşın tarafıda değilim, savaştan, ölümden, göçlerden, yollara düşen kadın ve çocuk  kafileleri görmekten yana değilim. Ne yazık ki bu gün gücü ellerinde bulunanlar büyük ve küçük şeytanlar, insanlığı daima savaş içine sürüklüyor ve bir şekilde savaş çıkarmayı başarıyorlar. Allah bizleri büyük ve küçük şeytanın şerrinden muhafaza etsin.

Allaha emanet olun

İbrahim Kızar / Habernas