Ey Muhacir-2 / Mücahid Haksever

Ey Muhacir,

Hicret yolunda, seni yolundan alıkoyacak, seni dünyevi ödüller için takip edecek Süraka’lar (1) olacaktır. Dağların mağaralarında yalnız kalabilirsin. Rabbinin görünmeyen ordularının, örümceklerinin, güvercinlerinin ve dahası kâinatın el ele verip seni Allah’ın izniyle koruyacaklarından bir an bile tereddüt etme. İkinin üçüncüsünün, Allah olduğunu bir an olsun aklında çıkarma. “Siz O'na (peygambere) yardım etmezseniz, Allah O'na yardım etmiştir. Hani kâfirler ikiden biri olarak O'nu (Mekke'den) çıkarmışlardı; ikisi mağarada olduklarında arkadaşına şöyle diyordu: "Hüzne kapılma, elbette Allah bizimle beraberdir." Böylece Allah O'na 'huzur ve güvenlik duygusunu' indirmişti, O'nu sizin görmediğiniz ordularla desteklemiş, inkâra edenlerin de kelimesini (inkâr çağrılarını) alçaltmıştı. Oysa Allah'ın kelimesi, yüce olandır. Allah üstün ve güçlüdür, hüküm ve hikmet sahibidir.” (2)

Ey Muhacir,

Vatanından, anandan, babandan, eşinden ve ciğer parelerin çocuklarından uzaktayım deyip sakın kederlenme. Bil ki, Allah’ın davası bunların hepsinden daha kıymetlidir. İbrahim’in İsmail’ini uzatıp Allah’a kurban etmeye hazır olması gibi, sende İsmal’ini Allah’a kurban etmekten bir an olsun geri durma. Ne senin ailen Peygamber ve Ashab’ının ailesinden, ne de senin yurdun ve akrabaların Peygamber ve Ashab’ının yurdu ve akrabalından üstündür.

Ey Muhacir,

Gittiğin toprakların ecnebi memleketi olduğunu söyleyip, kendini aldatmak suretiyle tembellik yapma. Bil ki göklerin ve yerin mülkü Allah’ındır. Ve bu topraklarda yaşayanlarda Allah’ın mahlûklarıdır. O halde Allah’ın mahlûklarını Allaha kul yapmaya davet etmekten daha doğal ne olabilir?

Ey Muhacir,

Musab gibi olmalısın. Dünyanın tüm servetini elinin tersiyle itip, Allah’ın dinine hizmet için makamını, işini, vatanını terk edip, hitamında şehadet mertebesine ulaşıp, sarılacak kefen dahi bulamamayı göze almalısın. Gittiğin Medine’lerde, İslam’ın ışığının girmediği tek ev kalmayıncaya kadar, dinlenmeden, yorulmadan, beyat edecek ashabın sayısını artırmalısın.

Ey Muhacir,

Sil artık gözlerinin yaşını, bırak ağlamayı. Başladığın bu hicret yolculuğu fetihle müjdeleninceye kadar davanda sebat et. Üzerinde senin hızını kesecek, seni yavaşlatacak, tembelleştirecek tüm örtülerden sıyrıl. Rabbinin katında alacağın sevabı düşün. Bu sevaptan seni mahrum edecek davranışlardan uzak dur. Bunca sevabı dünyalık bazı makam ve metaa kurban etme. İslam tarihinin başlangıcı kabul edilen bu kutlu sayfaya leke sürme. Fetih günü geldiğinde, Peygamber’in arkasında atına binen kutlu ashab gibi, görevini layıkıyla yapmanın sevinci içerisinde Mekke’ye gir. Alacağın sevabın yanı sıra, seni görenler, işte biz bugünlerimizi bu kahramanlara borçluyuz diyecekler. Sense Resulullah (as) gibi, tevazudan başın devenin eyerine değecek kadar başını eğip mağrur olmayacaksın. Bu fetih senin ve senin gibilerin göstereceği fedakârlıklarla olacaktır. Ey üstüne ölü toprağı serpilmiş, yiğit insan. Yeniden destan yazma zamanıdır. Kalk ve diril. Kalk, dosta güven düşmana korku sal, cenabı Allah’ın “اِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحاً مُب۪يناًۙ ﴿١﴾ ” “Şüphesiz biz sana apaçık bir fetih verdik” (3) ayetinin tecelli edeceği günler uzakta değildir, Ey muhacir.

Sözlerime Allah için hicret eden ve kıyamete kadar hicret edecek olan tüm muhacirlerin duygularına tercüman olan Allah’ın Resülü’nün şu sözüyle son veriyorum. Peygamber efendimiz (sav) Mekke'den çıkarken Kâbe’nin yanına gelmiş ve ona bakarak şöyle demişti: "Allah'ın yarattığı şeyler içinde en çok sevdiğim yer sensin. Eğer buranın halkı beni (zorla) çıkarmasaydı, ben kendiliğimden çıkmazdım."

Bir dahaki yazımızda buluşuncaya dek Allah’a emanet olun. Dualarınızı bekliyorum.

1- Sürâka Bin Mâlik: Peygamber Efendimiz (sav)’i Medine’ye hicretinde, 100 deve karşılığı takip eden, meşhur iz sürücü.
2-Tevbe/40
3-Fetih Sûresi/1

Mücahid Haksever / Habernas