Vahşetin altıncı ayı / İbrahim Kızar

Gazze’de vahşet devam ediyor. Vahşetin altıncı ayındayız. Gazze halkının bütün yardım çığlıkları boşta kalıyor. Lebbeyk diyen yok, yardıma geliyoruz diyen yok. Bir tek teselimiz var, mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler alevli ateşi siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor. Siyonist evlere de artık ateş düşüyor, onların da mezar sayısı artıyor, çukurlara gömülüyorlar.

Vahşetin altıncı ayındayız. Vahşi siyonistler tarafından, uçaklardan atılan bombalar ile her yaştan  kadın ve erkekler öldürülüyor. Ümmetin evlatlarının çığlıkları arşı titretiyor, lakin sanki tüm dünya, hasseten halkı müslüman ülkeler ve kahr olasıca liderler kulaklarına pamuk tıkamış, yada işitme duyuları kendilerinden alınmış gibi sağır kesiliyorlar. Lebbeyk diyen yok, yardıma giden de yok, yardıma koşan hiç yok. Sadra şifa  mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler alevli ateşi siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor.

Vahşetin altıncı ayındayız. Ümmetin şerefli evlatları, açlığın pencesine düşmüş, hem yetim hem de öksüz kalmış çocuklar, aç ve perişan bir tas çorbanın peşinde. Hayatta kalabilen babalar ise bir kaç kilo un alma derdınde iken, kendilerine koca koca sıfatlar yakıştıran içi boş kütükler ne Gazze’ye gıda maddesi gönderebilmekte, ne de bu vahşeti dururmak için şerefli bir girişime, teşebüste bulunmaktalar. Tek tesellimiz mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler alevli ateşi siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor.

Vahşetin altıncı ayındayız. Siyonistlerden yana olanlar, yapılan vahşeti görmelerine rağmen, siyonistlere hem para hem silah hemde moral desteğine devam ediyorlar. Oysa Gazze halkının bütün yardım çağrıları hava boşluğunda kaybolup gidiyor, ümmet diyorlar ses yok, kardeş diyorlar ses yok arap ülkeleri diyorlar yine ses yok, açlık ve susuzluk bizi bitirdi diyorlar ses yok, yok yok hertaraf yokluk Gazze için. Sadece ve sadece bütün kıt imkanlara rağmen mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler alevli ateşi siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor.

Vahşetin altıncı ayındayız. Ölülerden nasıl ümid kesilmiş ise, müslüman ülkelerden ve Arap ülkelerinden ümid kesilmiş durumda, ne Gazze halkının, ne kadınların, nede çocuk ve bebelerin feryadları onları herakete geçirmekte, ölüden nasıl bir hayır bir beklenti yok ise onlardanda  bir beklenti yok artık, hiç birinden zerre kadar bir hayır beklentisi kalmadı, leş olmuş bu ölülerden. Umut olan evet umut olan direniş eksenidir elhamdulillah mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler alevli ateşi siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor.

Vahşetin altıncı ayındayız. İslam ve Arap  alemi ölüm sessizliğinde. Kardeşlerin cenazeleri, sokaklarda, yıkılan binaların altında, kedi ve köpekler cenazeleri kemirmekte. Vahşi Siyonistlerin yaptığı hiç bir şey hiç kimsenin kanına dokunmamakta, meşhur deyimi ile hiçkimsenin, hiçbir Arap ve İslam ülkesinin bu kadarı da olmaz, olamaz dediği bir kırmızı çizgisi kalmamış, herkes görmezden, duymazdan gelmeyi  tercih etmekte. Tek umut mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler alevli ateşi siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor. Mücahidler Yemen’den vuruyor, Irak’tan ve Lübnan’dan  vuruyor.

Vahşetin altıncı ayındayız. Ya Hüseyin cennet gençlerinin efendisi, senin Kerbeladaki yalnızlığını, yalnız bırakılışını şimdi çok daha iyi anlıyoruz. Nasıl olur Peygamberin torunu nasıl bu kadar yalnız bırakılır açlığa ve susuzluğa mahkum edilir, oklar ve kılçlar onu parçalarken seyirci kalmaya kim dayanır derken, işte Gazze halkı elli küsür ülke ve iki milyara yakın müslümana rağmen kimsesiz terk edilmiş aç ve susuz ve hergün her saat siyonist vahşiler tarafında öldürülürken seyr ediyor iki milyara yakın islam alemi.

Ve tek tesseli tek umut, tek çıkış yolu direniş direniş direniş, mücahidler direniyor, mücahidler vuruyor, mücahidler cehennemin alevli ateşini siyonist odunlar ile beslemeye devam ediyor. Biz ise sadece vaad edilen günü bekliyoruz, yer yüzünde bir ağaç hariç, herşeyin Siyonistleri ifşa edeceği o günü bekliyoruz